7 jaar geleden sneeuwde het! Ik fietste in de sneeuw, mijn telefoon ging, dochter, en het levensveranderde bericht kwam binnen. Thomas, 2,5 jaar, was op de Eerste Hulp. Na weken van doktersbezoeken en een rampzalige nacht was het dan eindelijk en rijkelijk laat duidelijk: Diabetes 1. Een jaar daarvoor was hij ook heel ziek geweest en was de conclusie na maanden coeliakie. Dus in eerste instantie dachten we dat hij toch op een of andere manier gluten had binnengekregen. Was het dat maar geweest.

Vandaag de jaarcontrole, een jaarlijks terugkerend ritueel. Uitgebreid onderzoek en bloedafname. Dat laatste is best pijnlijk, maar dan wacht het jaarlijkse cadeau. Dat maakt nog veel goed. Ik ga altijd mee, hoort ook bij het ritueel. En nog steeds voel ik de tranen prikken als ik terugdenk aan die periode. En nog steeds breekt mijn hart als ik zie wat hij allemaal moet doormaken. Maar wat een fantastisch kind, stoer, vrolijk, enthousiast.