Inclusief of exclusief onderwijs?

Ik heb twee dochters, een tweeling. De dochter van deze blog woont in Amsterdam, de andere in San Francisco, Californie. Dochter in San Francisco heeft twee zonen, Max is bijna vier, Julian wordt in augustus twee. De moeder van de hoofdpersoon van dit blog, Thomas, woont in Amsterdam. Thomas wordt eind mei vier.
Zij vormen fantastisch vergelijkingsmateriaal op het gebied van onderwijs in Nederland en in de VS. In de VS gaan alle kinderen met een chronische ziekte, mentale- en/of fysieke handicap(‘Children with special needs’ ) in principe naar dezelfde public school als kinderen zonder beperkingen. Vaak wordt een kind met een beperking gekoppeld aan een kind zonder beperking, een buddy eigenlijk. Goed voor de sociale en mentale ontwikkeling van allebei. Zogenaamd inclusief onderwijs. In Europa wordt in de Scandinavische landen met deze vorm gewerkt, in Nederland (nog) niet. Hier lijken we alles in vakjes te willen stoppen. En volgens mij kosten die aparte vakjes heel veel geld. Maar er is hoop. De NSGK (Nederlands Stichting voor het Gehandicapte Kind) zet zich in voor de integratie van deze kinderen in het gewone onderwijs. Onder het motto: Een school die leert dat in principe niemand wordt buitengesloten, bereidt voor op een samenleving waarin niemand wordt buitengesloten.
Toch is het kennelijk nodig om actie te voeren om kinderen met ‘alleen maar’ dia 1 naar de buurtschool te laten gaan, ‘Zorgeloos naar school met diabetes’, een initiatief van Lydia Braakman. Nog steeds zijn er scholen die met allerlei argumenten komen om een kind met dia 1 te weigeren, zoals te grote klassen en daarom niet genoeg aandacht kunnen geven aan het kind en geen medische handelingen willen verrichten. (Wat betreft de algemeen geldende opvatting dat grote klassen ten koste gaan van de prestaties van de kinderen; schoonzoon Jesse Levin is gepromoveerd op economische processen die een rol spelen in het onderwijs. Specifiek richtte hij zich op de effectiviteit van klassenverkleining. Wat blijkt? Kleinere klassen leiden niet noodzakelijk tot betere prestaties. Maar dit terzijde. (Essays in the Economics of Education, Jesse Levin, 2002, UvA)
Myrthe gaat vol vertrouwen het traject in met Thomas. ‘Geen zorgen’ zoals Thomas graag zegt.

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/onderwijs/38230-inclusief-onderwijs-in-nederland-en-de-vs.html
www.klasopwielenalkmaar.nl
www.facebook.com/zorgeloosmetdiabetesnaarschool

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.