Begin van deze week lijken de bloedglucosewaarden te stabiliseren. Niet te hoog, niet te laag, maar ergens tussen de vier en de 9 Fijn! Dan schiet het opeens weer alle kanten op. Van 2,9 – veel te laag, onder de 3,6  is een hypo – naar 18.2, veel te hoog, boven de 9 is een hyper. Doodzenuwachtig word je ervan. Te laag zou betekenen te veel insuline, te hoog te weinig. Hebben we verkeerd gerekend? Klopt de ratio hoolhydraten:insuline wel? Myrthe en ik probeerden het te doorgronden en Myrthe besluit om de insuline aan te passen. Met goed resultaat! Langzaam maar zeker krijgen we meer vat op de zaak en dat voelt fijn.